روزهای نبودنت را کار ها برایم پر کرده اند ،
جای دست هایت را جیب هایم ،
لبخند هایت را هنوز از چهارچوب یک صفحه مجازی دنبال میکنم ...
هنوز هم زیبا میخندی ،هنوز هم شیرینی مثل روزهای اول آشنایی ...
اما کاش کمی وفاداری را از نبودن این روزهایت یاد میگرفتی ،
هربار که احساس تنهایی میکنم
نبودنت فریاد میزند :
هی!
به من نگاه کن،
من اینجا نیستم ...
این نبودن هایت را هیچ بودنِ مناسبِ دیگری پر نمیکند جانم ...
ستایش_قاسمی